Choroba zwana jaskrą ma wiele twarzy. Generalnie jaskrą nazywa się każdą dolegliwość, która charakteryzuje się podwyższeniem ciśnienia śródocznego (wewnątrzgałkowego). U zdrowego człowieka jest zachowany stan równowagi pomiędzy wytwarzaniem cieczy wodnistej a jej odpływem z komory oka. Najczęściej choroba powstaje w wyniku utrudnionego odpływu, co prowadzi do wzrostu ciśnienia śródgałkowego.

Jaskra pierwotna jest chorobą obuoczną, uwarunkowaną genetycznie. Choroba pojawia się zazwyczaj po 50 roku życia. Wzmożone napięcie nerwowe ma bardzo duży wpływ na fakt pojawienia się choroby.

Jaskra prosta jest odmianą jaskry pierwotnej, jest wywołana upośledzeniem odpływu cieczy wodnistej z oka. Choroba przebiega prawie bezobjawowo. Widocznym objawem są mroczki w polu widzenia. Choroba jest często wykrywana w czasie przypadkowego badania okulistycznego. Uwaga! Choroba z czasem może doprowadzić do zaniku nerwu wzrokowego i całkowitej utraty wzroku. Wymaga systematycznego leczenia, dlatego należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarzy i terminowo zgłaszać się na badania kontrolne.
Jaskra zamykającego się kąta przeczesywania jest również odmianą jaskry pierwotnej. Najczęściej pojawia się u osób, które mają nadwzroczność, nieprawidłowości w umiejscowieniu i wielkości soczewki oraz nasady tęczówki. Dotyczy osób przyjmujących określone leki, będących często pod wpływem przeżyć i emocji, pracujących w pomieszczeniach źle oświetlonych. Przyczyną może też być leżenie przez dłuższy czas na twarzy.

Jaskra ostra jest odmianą jaskry pierwotnej, charakteryzuje się nasileniem objawów, częstymi atakami choroby. Typowym objawem są silne bóle gałki ocznej promieniujące do czoła, skroni i szczęki górnej z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami oraz podwyższoną temperaturą ciała, obrzękiem nabłonka rogówki, łzawieniem i światłowstrętem. Uwaga! Może nastąpić znaczne obniżenie ostrości wzroku, nawet do poziomu, na którym jedynie pacjent czuje, że jest światło lub go nie ma. Oko staje się twarde jak kamień. Na skutek ostrego ataku jaskry, już po kilkunastu godzinach, może nastąpić zanik nerwu wzrokowego i nieodwracalna utrata wzroku! Każdy atak choroby jest bardzo poważny! Leczenie polega na podawaniu leków zwężających źrenicę i obniżających ciśnienie śródoczne oraz leków zmniejszających wytwarzanie płynu komorowego. Każdy pacjent z ostrym napadem jaskry powinien być być pod stałą opieką lekarską.

Jaskra podostra jest odmianą jaskry pierwotnej, jest trochę łagodniejsza od jaskry ostrej - ciśnienie śródgałkowe jest niższe. Pacjent może doświadczać widzenia kół tęczowych wokół źródeł światła, okresowego obniżenia ostrości wzroku, bólów oka i głowy. Leczenie daje wyniki tylko we wczesnym stadium choroby. Każdy pacjent z jaskrą podostrą powinien być pod stałą opieką lekarską.

Jaskra przewlekła jest odmianą jaskry pierwotnej, pojawia się, gdy pacjent nie rozpoczął leczenia jaskry ostrej w wyniku zaniedbania. Charakteryzuje się coraz częściej powtarzającymi się atakami choroby (patrz jaskra ostra i podostra), może doprowadzić do zaniku nerwu wzrokowego i utraty wzroku.

Jaskra mieszana jest odmianą jaskry pierwotnej, jak sama nazwa wskazuje jest mieszaniną wszystkich rodzajów jaskry.

Jaskra wrodzona - dziecięca jest odmianą jaskry pierwotnej, ujawnia się tuż po urodzeniu lub w pierwszych latach życia, często dotyczy tylko jednego oka. Jest spowodowana niedorozwojem aparatu wzrokowego, który powoduje wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego. Może prowadzić do zaburzeń przezierności rogówki i powstania zmętnienia (bielma). Typowym objawem tego rodzaju jaskry jest powiększenie średnicy rogówki (powiększenie objętości gałki ocznej).

Jaskra wtórna powstaje na skutek: przewlekłego schorzenia gałki ocznej, przewlekłych chorób układowych ze zmianami w naczyniach krwionośnych, urazu mechanicznego lub operacyjnego, guzami nowotworowymi, wylewami krwi, itp.